zaimek zwrotny

См. также в других словарях:

• zaimek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. zaimekmka {{/stl 8}}{{stl 7}} część mowy odmienna, zasadniczo zastępująca rzeczownik, wskazująca na osobę lub rzecz wcześniej wspomnianą; obejmuje tradycyjnie wyróżnione tzw. zaimki rzeczowne: osobowe np.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwrotny — zwrotnyni, zwrotnyniejszy 1. «dotyczący zwrotu, zmiany kierunku (na wsteczny)» Ruchy zwrotne. Zawór zwrotny. ∆ cyber. Sprzężenie zwrotne «uzależnienie działania na pewne zjawisko od zmian zachodzących w tym zjawisku (oddziaływanie skutku na… …   Słownik języka polskiego

• zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… …   Słownik języka polskiego

• się — 1. «zaimek zwrotny będący formą biernika, używany zwykle przy czasownikach, odpowiadający formie siebie lub będący formą dopełniacza, używany rzadko, tylko przy czasownikach zaprzeczonych» Widział się w lustrze. rzad. Nie widział się na tym… …   Słownik języka polskiego

• siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… …   Słownik języka polskiego